Naar aanleiding van de blog van mijn oud-collega Frances Vermeeren waag ik me op deze tweede lentedag van het jaar aan mijn wensenlijstje. Ik zou een lijst kunnen maken van mijn geliefde Rotterdam tot aan het voor mij onbekende Tokio. Er zou geen eind aan komen. En daar voel ik me eigenlijk best schuldig over. De Facebook-groep ‘Wensenlijstje‘ van initiatiefneemster Rosanne Raubun is een prachtig, belangenloos initiatief van mensen met heel concrete, maar eenvoudige wensen. Door je wensen aan elkaar kenbaar te maken, kunnen we elkaar kosteloos verder helpen. Dat is het idee.
Enigszins ontroerd lees ik over een boekenbon, een like van een Facebook-pagina of een ongecompliceerde fotoshoot. En daar zit ik dan. In een vreselijk roze huispak, in bed met m’n haren door de war en met een laptop op schoot. Mijn wensen? Rust in m’n kop en in m’n leven. Na een faillissement inclusief bedreigingen, een vervelend arbeidsconflict en andere ellende zitten zowel ik als manlief sinds twee weken geleden werkloos thuis. Ons huis telt 60m2, ons gezin telt 3 kinderen. Tel daar drie katten, twee onverkoopbare huizen en een minimale ww bij op en mijn chaos is compleet.
Zonder financiële zekerheid ben ik op m’n slechtst. Na twee weken zielig zijn, shockeert die gedachte me eigenlijk. Ik heb een gezonde, vrolijke dochter, heb een dak boven m’n hoofd en kom geen eten of drinken tekort. Waarom kan mijn wensenlijstje niet bestaan uit de simpele vraag om te mogen gastbloggen? Om wekelijks een column te kunnen schrijven? Of om een eenvoudige Facebook- en Twitter-omslag te laten ontwerpen die past bij mijn blog (die ik al veel te lang heb laten liggen)? Ik heb voldoende in te brengen: uitgebreide kennis van online communicatie, e-commerce en sociale media. Ik schrijf columns en door mijn graad in de Nederlandse taal ben ik een prima eindredacteur.
Ik bezoek de Facebook-groep nog eens, laat wat traantjes en zie opeens mijn rust: Mijn wensenlijstje mag dan misschien wat uitgebreider en materialistischer zijn dan die van de gemiddelde bezoeker, het is wel een prima afstreeplijstje voor de komende periode!
Mijn wensenlijstje ziet er ongeveer zo uit:
- Een leuke baan op het gebied van communicatie, 24 – 32 uur per week, regio #010
- Een grotere woning met een vaste slaapplaats voor alle kids
- Mogelijkheid om te gastbloggen over het moederschap, ondernemerschap en/of social media
- Mijn eigen blog nieuw leven inblazen
- Basis-training Photoshop
- Nieuwe freelance-opdrachten scoren vanuit mijn bv Lire La Suite Communications
Wat ik jou te bieden heb? Check mijn LinkedIn of lees mijn tweewekelijkse column op TipsWerkendOuders.nl. Ik schrijf graag iets voor of over jou. Gratis en voor niks. Gewoon, omdat dat mijn allergrootste wens is. Tot snel?